Bir gün bir çoban, Koyunlarının otladığı çayırda dolaşan şişman bir Domuz keşfetti. Hızla yakalamaya çalıştı. Ama domuzcu, Çoban ona doğru geldiği anda ciyaklamaya başladı. Çoban onu eline aldığında o kadar yüksek sesle ciyakladı ki, Domuzun canlı canlı kesildiğini düşünürdünüz.

 

Çoban, çığlıklara ve kaçma çabalarına rağmen ödülünü kolunun altına sıkıştırdı ve ahırına doğru yola çıktı.

 

Meradaki Koyunlar, Domuzun davranışı karşısında çok şaşırdılar ve eğlendiler ve Çoban'ı ve onun görevlilerini mera kapısına kadar takip ettiler.

 

Koyunlardan biri Domuza sormuş. "Bu kadar yüksek sesle bağırmana sebep olan ne? İyi Çoban içimizden birini yakalayıp kaçırdığında, hiçbirimiz bu konuda sizin kadar tüyler ürpertici bir telaşa kapılmıyoruz."

 

Domuz ciyaklayarak ve çılgınca tekme atarak cevap verdi: "Senin davranışın da çok iyi, iyi ve asil. Ama görüyorsun, seni yakaladığında sadece yün istiyor. Ama beni yakaladığında domuz pirzolası, domuz pastırması istiyor. hurda ve jambon!"

 

Ahlaki: Olası gizli nedenleri dikkate almadan yargılamak aptallıktır.